Niełatwo jest zrecenzować poezję, tym bardziej, gdy jest to poezja trudna. Nie wystarczy, gdy powiem, że wiersze zawarte w tomiku „Homo hereticus” podobają mi się. Bo cóż to faktycznie znaczy? To, że rozumiem co autor miał na myśli, czy że odpowiada mi styl jakim się posługuje?
Wiersze Piotra Prokopiaka są mocne, czasem nawet wulgarne. Można je klasyfikować w kategorii „dosadne”. Mimo to momentami natrafiamy na niedopowiedzenia. Poezja zawarta w „Homo hereticus” nie jest uniwersalna. Żeby ją zrozumieć, nie wystarczy się wczuć. Do tego potrzebna jest wiedza na temat zainteresowań autora i czasów, w których przyszło mu żyć. Ważna jest również znajomość teorii filozoficznych, między innymi Nietzschego, jak również obycie z Biblią. Wiersze w wielu miejscach nacechowane są wątkami religijnymi mającymi cechy herezji.
„Z brulionu heretyka”
Marks miał rację
religia to opium dla ludu
dlatego Jezus
wszelka religię zniósł
W tomiku „Homo hereticus” odnajdujemy odniesienia do postaci historycznych, takich jak Marcin Luter i Jan Hus. Utwory przesycone są czysto ludzką potrzebą oswojenia zła. Autor nawiązując do wydarzeń sprzed wieków, przerzuca pomost i pokazuje analogie do czasów współczesnych. Między innymi do okresu komunizmu w „Przetrąconym pokoleniu”, któremu szczepionka komercyjnej religii skutecznie łagodzi bolączki sumienia. Wspomina ludzi mu bliskich ubolewając nad tym, że nie potrafili przystosować się do tego, co dał im los. Pozostawiony sam ze swoimi wątpliwościami zapiera się siebie, gdy rozwierają opuszczenie z widokiem na stos.
W tomiku „Homo hereticus” odnajdujemy odniesienia do postaci historycznych, takich jak Marcin Luter i Jan Hus. Utwory przesycone są czysto ludzką potrzebą oswojenia zła. Autor nawiązując do wydarzeń sprzed wieków, przerzuca pomost i pokazuje analogie do czasów współczesnych. Między innymi do okresu komunizmu w „Przetrąconym pokoleniu”, któremu szczepionka komercyjnej religii skutecznie łagodzi bolączki sumienia. Wspomina ludzi mu bliskich ubolewając nad tym, że nie potrafili przystosować się do tego, co dał im los. Pozostawiony sam ze swoimi wątpliwościami zapiera się siebie, gdy rozwierają opuszczenie z widokiem na stos.
Zachęcam do zapoznania się z tą niebanalną, współczesną poezją.
Na okładce wykorzystano średniowieczną grafikę przedstawiającą „Spalenie Husa”.
Tytuł: Homo hereticus
Autor: Piotr Prokopiak
Wydawca: Stowarzyszenie Autorów Polskich Oddział Płock
Oprawa: miękka
Rok wydania: 2010
ISBN: 978-83-927517-3-1
Tytuł: Homo hereticus
Autor: Piotr Prokopiak
Wydawca: Stowarzyszenie Autorów Polskich Oddział Płock
Oprawa: miękka
Rok wydania: 2010
ISBN: 978-83-927517-3-1
notka o autorze:
Piotr Prokopiak - rocznik 1973. Publikował w "Autografie", Brulionie Literackim "Ślad", Miesięczniku Literackim "Akant", Kwartalniku artystyczno- naukowym "Znaj", "Poezji dzisiaj", Piśmie społeczno- kulturalnym "Miesięcznik", Miesięczniku "Idź pod prąd", oraz w prasie lokalnej. Współpracuje z ariańskim pismem "Pistis". Swoje wiersze zamieszczał w almanachach poetyckich. Wielokrotnie jego twórczość była prezentowana na antenie Polskiego Radia Koszalin. Dotychczas wydał cztery tomiki poezji : "Narodzeni z wiatru" ( 2007r.), "Przedcisze"( 2008r.), "Pastwisko losu" ( 2009r.) oraz Homo Hereticus (2010r.). W 2011r. nakładem wydawnictwa Papierowy Motyl ukazała się jego powieść "Odsypiając przeszłość". Laureat Ogólnopolskich Konkursów Poetyckich m.in. im. Leszka Bakuły, im. Jana Śpiewaka i Anny Kamieńskiej, im. Włodzimierza Pietrzaka, „O srebrną łuskę pstrąga”. W XI edycji OKP „Malowanie Słowem” otrzymał tytuł „Poety Regionu”.
W 2008 roku został przyjęty w szeregi Stowarzyszenia Autorów Polskich. Od marca 2011r. pełni funkcję prezesa szczecineckiego oddziału. Interesuje się judaizmem, teologią ruchów uznanych za heretyckie, biblistyką, filozofią egzystencjalną oraz historią. Sprzeciwia się wszelkim formom dyskryminacji ze względu na narodowość, religię czy też orientację seksualną. Wyznaje unitarianizm. W 2011 roku wydał swoją debiutancką powieść pt. „Odsypiając przeszłość”.
W 2008 roku został przyjęty w szeregi Stowarzyszenia Autorów Polskich. Od marca 2011r. pełni funkcję prezesa szczecineckiego oddziału. Interesuje się judaizmem, teologią ruchów uznanych za heretyckie, biblistyką, filozofią egzystencjalną oraz historią. Sprzeciwia się wszelkim formom dyskryminacji ze względu na narodowość, religię czy też orientację seksualną. Wyznaje unitarianizm. W 2011 roku wydał swoją debiutancką powieść pt. „Odsypiając przeszłość”.
3 komentarze:
Od czasu do czasu czytam poezję, ale zawsze obawiałam się ją recenzować. Za to Ty poradziłaś sobie z tym świetnie. Odwołania do Nietzschego i Biblii zdecydowanie mi się podobają:). Czuję się zachęcona do tego tomiku wierszy i jak na niego trafię z chęcią przeczytam:).
Pozdrawiam!!
Kasandro, dziękuję. :)
Kolejny raz wstawiłaś komentarz tuż po zamieszczeniu przeze mnie posta. Masz wyczucie. ;) Pozdrowionka.
Zgadzam się w 100% z Kasandrą, brawo! Recenzja świetna i bardzo ciekawie przedstawiona poezja z tomiku p. Piotra Prokopiaka.
Pozdrawiam,
Kass
Prześlij komentarz