"Oczka i druty bez tajemnic" Maria Strzykowska

Moja przygoda z dzierganiem zaczęła się bardzo niewinnie w latach młodzieńczych. Dziergała babci, mama i ja też zapragnęłam by szydełko sprawnie działało w moich rękach. Powstało wtedy parę drobiazgów, o których już nawet nie pamiętam. Do szydełkowania wróciłam kilka lat temu. Chciałam mieć coś oryginalnego, wykonanego własnoręcznie. Okazało się, że szydełkowanie to dla mnie nie tylko pożytecznie spędzony czas. To chwile relaksu i wyciszenia, które uspokają nerwy. Po szydełku przyszedł czas na druty. Z nimi to dopiero będzie pole do popisu – pomyślałam – ale od czego tu zacząć? Toż to dla mnie czarna magia.

Na szczęście niedawno ukazały się „Oczka i druty bez tajemnic” Marii Strzykowskiej. Tego właśnie potrzebowałam – książki, która wprowadzi mnie w świat dziewiarstwa. Zaczynając od podstaw dobrze jest dowiedzieć się jakie są rodzaje włóczek i drutów, ale przede wszystkim trzeba zapoznać się ze słowniczkiem dziewiarskim, jego skrótami i znakami graficznymi, by móc odczytać schematy wzorów. Z tą wiedzą bez problemu mogłam przejść do części praktycznej. W książce znajdują się ilustracje przedstawiające kolejne etapy różnego rodzaju nabierania oczek: zwykłe, łańcuszkowe, krzyżowane, włoskie. Ten, kto chce zrobić sweter znajdzie przykładowe formy wykroju, plisy dekoltów, wdzianek i golfów. Marzną ci stopy i dłonie? Z tą książką wydzierganie ciepłych skarpet i rękawiczek to pestka. Frędzle, chwosty i pompony to zaś wspaniała ozdoba czapek, szali, torebek, kamizelek...

Włóczkowe ABC, czyli podstawowe rodzaje splotów wzmagają apetyt. Od tego rozdziału robi się coraz ciekawiej. Która kobieta, w upalny dzień, nie marzy o przyjemnym dotyku wiatru wdzierającym się przez ażurowy wzór bluzeczki? Ażury, warkocze, liście i kwiaty – jak w rajskim ogrodzie. Sweterki, wdzianka, bluzeczki... elegancko, kolorowo, sportowo. Tu melanż, tam geometria - po prostu prostota piękna. Komu mało może zaszaleć z groszkami, kulkami, pęczkami i guzkami – im więcej, tym lepiej. Wzory żakardowe, strukturalne i światowe – Holandia, Norwegia, Egipt, Francja, Afryka, a nawet Zakopane. Nie ma na co czekać, tylko dobrać wzór do charakteru i stylu własnego życia, wziąć druty do rąk i dziergać.

„Oczka i druty bez tajemnic” polecam zarówno zaczynającym swoją przygodę z dziewiarstwem jak również doświadczonym dziewiarkom. Każda znajdzie tu coś dla siebie. Ogrom wzorów i propozycji znajdujących się w tej książce motywuje do pracy nad własnym rękodziełem.

Życzę zatem dużo radości i satysfakcji z wykonania niepowtarzalnych dzieł.

Joanna Markowska

Tytuł: Oczka i druty bez tajemnic
Autor: Maria Strzykowska

Wydawnictwo: Zysk i S-kaRok wydania: 2013
Stron: 352
Oprawa: twarda
Format: 200x250

ISBN: 978-83-7506-802-3

Jak zostać pisarzem?

Przeglądając oferty książkowe natrafiłam na interesującą pozycję. „Będę pisarzem” Dorothea Brande zaciekawiła mnie głównie dlatego, że nie jest technicznym podręcznikiem. Takich poradników jest mnóstwo. Natomiast ta książka nie uczy jak pisać, lecz jak być pisarzem. Zawiera odpowiedzi na pytania, jakie nurtują zarówno początkujących, jak i tych bardziej doświadczonych pisarzy.

Pierwszą sprawą jest fakt, że zdecydowana większość przyczyn, dla których wydaje się nam, że nie potrafimy, nie umiemy lub nie jesteśmy w stanie napisać książki, leży w naszych umysłach. Ta publikacja ma nauczyć początkujących pisarzy jak wyzwolić swój wewnętrzny talent i zacząć z niego korzystać tak, aby odnieść sukces w pisarstwie. 

Sama zmagam się z trudnościami pisania. Pojawiają się one, gdy po prostu nie wiem jak zacząć. Brak mi regularności pisania. Innym razem zaczynam pisać bez problemu, ale nie potrafię ciekawie zakończyć. 

Pisarz musi mieć cechy artysty, ale również musi być dorosły i opanowany. Te strony muszą ze sobą współdziałać jednocześnie. Nie wystarcz tylko mieć w sobie tą dziecięcą świeżość, która sprawia, że widzimy rzeczy w innych barwach niż pozostali. 

Pierwszym zadaniem pisarza jest zrównoważenie obu tych elementów swojej natury, połączenie ich różnych aspektów w jedną zintegrowaną osobowość.

Jak obiektywnie spojrzeć na samego siebie.

Jak pisać płynnie, gdy ma się wenę.
Jak trzymać się wyznaczonego wcześniej planu pisania.  
Co ma wspólnego pisarstwo z czasem wolnym. 
Gdzie szukać swej oryginalności.

Tego wszystkiego uczyć książka „Będę pisarzem”. Zamówiłam już jej namacalny egzemplarz. Jakoś nie potrafię przyzwyczaić się do e-booków. Darmowy fragment można pobrać tutaj.

Osobiście wolę czuć zapach książki, wertować kartki  i mieć możliwość sięgnięcia po nią w każdej chwili, gdy tylko przyjdzie mi na to ochota. 

Postanowiłam zastosować rady, o których przeczytałam. Wyniki mych działań będą widoczne, mam nadzieję.