"Bardzo krótka podróż" Joanna Szczepkowska

„Bardzo krótka podróż” Joanny Szczepkowskiej to książka zawierająca trzy wybrane prze autorkę scenariusze, które w zarysie lub skończone ma w swoim komputerze.

Drugie żony to seria dwunastu odcinków, z czego trzy mamy przyjemność czytać w tej książce. Autorka zaproponowała je dużej firmie producenckiej. Producent zrobił uwagę, że w dramacie panuje wielki chaos- imiona postaci nie zgadzają się z dialogami. Niestety po poprawkach próby nawiązania kontaktu z producentem nie przynosiły rezultatów. Szkoda, gdyż osobiście uważam, że scenariusz jest wart ponownego „rzucenia okiem”. Co więcej, chętnie obejrzałabym wszystkie dwanaście odcinków, na przykład w teatrze.

Drugie żony to kilka niedługich historii o kobietach i ich relacjach z byłymi żonami obecnych mężów. Nie łatwo jest być tą drugą, sprostać przyzwyczajeniom i nawykom partnera. Co dzień udowadniać, że decyzja, którą podjął wiążąc się właśnie z nią była najlepsza. Jeszcze trudniej jest być tą pierwszą, której się nie powiodło. Która została odrzucona, zdradzona, wymieniona na młodszą. Każda z tych kobiet musi pogodzić się z rolą, którą przyszło jej odegrać w życiu.

W scenariuszu Drugich żon podoba mi się wartka akcja i nieprzewidziane obroty akcji. Autorka stworzyła kilka postaci, które przewijają się przez większość lub wszystkie części dramatu. Dzięki temu tworzą całość, której przesłanie ma mocniejszy oddźwięk. Jedną z takich postaci jest Mężczyzna w Kapeluszu (ok. 45 lat)- nazywany Mozartem, milczący, romantyczny, bardzo biedny, ale bezkompromisowy skrzypek. Główną cechą jego charakteru jest wysokie mniemanie o sobie i wartości swojego talentu. Woli głodować i mieszkać na dworcu nich grać w przydrożnym barze. To dla niego poniżające. Przeciwieństwem Mozarta jest Artur (ok. 40 lat)- wielodzietny kontrabasista imający się różnych prac. Mężczyźni kiedyś razem grywali. Artur na próżno stara się pomóc koledze. Sam natomiast jest bardzo pracowity. Oprócz prac zarobkowych pomaga żonie w prowadzeniu domu i opiece nad dziećmi.

Okno dla Anioła Joanna Szczepkowska zaproponowała Teatrowi Telewizji. Niestety listem poleconym dostała odmowę podyktowaną tym, że „tekst nie mieści się w formule Teatru TV”.

W tym krótkim scenariuszu autorka użyła mocnego środka przekazu. Więźnia, który uciekł z więzienia przyrównała do Anioła. Dla niego to, w dzień Wigilii, Profesor i jego matka zwykli zostawiać otwarte okno. Tym razem Anioł zjawił się z pistoletem, niosąc ze sobą strach i niepewność. Czy magia świąt załagodzi wewnętrzny niepokój bohaterów?

Scenariusz Bardzo krótkiej podróży autorka napisała na użytek właśnie tej książki. I bardzo dobrze zrobiła, gdyż dzięki temu powstała niecodzienna historia. Głównym bohaterem jest chłopiec, który uczy się gry na skrzypcach. Jego relacje z matką są bardzo zażyłe. Mimo młodego wieku chłopczyk stara się opiekować mamą. Nie rozumie co ją trapi i na co jest chora, ale stara się być przy niej w każdej sytuacji.

Bardzo krótka podróż to opowieść owiana mgłą niedomówień, zawierająca tajemnicę, która nie ma prawa wyjść poza mury posiadłości zamieszkiwanej przez bohaterów. Podczas niemych scen w tle słychać skrzypce. Ich dźwięk często dominuje nad obrazem i urywa się nagle wraz z kolejną sceną. Życzę Joannie Szczepkowskiej, żeby znalazł się ktoś zainteresowany takim obrazem filmowym.

Scenariusze Joanny Szczepkowskiej płyną wraz z muzyką, jaka im towarzyszy. Podczas czytania miałam wrażenie, że znajduję się w małej sali teatralnej. W taki nastrój, oprócz muzyki, wprowadziła mnie gra świateł, nieme sceny i zaciemnienia przy ich końcu. Teksty Joanny Szczepkowskiej są nieprzeciętne. Już same w sobie hipnotyzują odbiorcę. Warto by przekonać się o ich działaniu poprzez sceny teatru czy ekrany kinowe.

Projektem okładki i stron tytułowych zajął się Marcin Szczygielski. Tekst tytułowego scenariusza jest wzbogacony czarno-białymi zdjęciami autorstwa Marcina Kossowskiego, które w jeszcze większym stopniu pobudzają wyobraźnię czytelnika.

Joanna Markowska

Tytuł: Bardzo krótka podróż

Autor: Joanna Szczepkowska

Wydawnictwo: Instytut Wydawniczy Latarnik

Rok wydania: 2012

Format: 150 mm x 215 mm

Oprawa: miękka zintegrowana

ISBN: 978-83-60000-69-4

Język: polski

Liczba stron: 218

Notka o Autorce:

Joanna Szczepkowska (ur.1953 r.) aktorka, pisarka, publicystka. Jako studentka warszawskiej PWST zadebiutowała w telewizyjnym spektaklu „Trzy siostry” Czechowa w reżyserii Aleksandra Bardiniego. Po ukończeniu PWST zgrała w filmie” Con amore” i została nagrodzona w 1976 roku za najciekawszy debiut filmowy . Od 1975 roku gra w teatrach warszawskich jest aktorką teatralna filmową i telewizyjną, zagrała m.in szekspirowską Julię, Lady Macbeth Tytanię, Kordelię, Katarzynę w „Poskromieniu złośnicy” Antygonę, Rachelę w Weselu Wyspiańskiego, Spikę w „Onych” Witkacego. Za swoje kreacje w repertuarze klasycznym i współczesnym, dramatycznym i komediowym była wielokrotnie nagradzana . Jest laureatką fundacji ITI – stypendium do Nowego Yorku, Festiwalu filmowego w Gdańsku za kreacje filmowe, w1990 roku została nagrodzona telewizyjnym Wiktorem jako najpopularniejsza aktorka. Jest laureatką wielu nagród na festiwalach teatralnych. W stanie wojennym współpracowała z prasą podziemną współtworząc pismo teatralne.
Joanna Szczepkowska jest autorką monodramu pt. „Goła baba”, serii miniatur telewizyjnych pt „Garderoba damska”, dramatu „ ADHD i inne cudowne zjawiska” .W 1999 roku Gazeta Wyborcza zaproponowała jej pisanie stałych felietonów do sobotniego dodatku „ Wysokie Obcasy”. Od 2001 roku ukazują się jej publikacje literackie m.in. zbiór felietonów pt „ Drugie podwórko” „ Sześć minut przed czasem”, „ Piasek ze szkła”, „Jak wyprostować koło”, tom opowiadań „ Fragmenty z życia lustra”, powieści : Kocham Paula mc. Cartneya”, „Zagrać Marię”, eseje autobiograficzne „4 czerwca”, zbiory wierszy pt „Miasta do wynajęcia”, Dzisiaj nazywam się Charles”, Ludzie ulicy i inne owoce miłości”. Jest też autorką artykułów publikowanych w Gazecie Wyborczej i tekstów poświęconych literaturze.