"Mimozami jesień się zaczyna..." KONKURS

Jak śpiewał Niemen "Mimozami jesień się zaczyna...", a my zaczynamy od konkursu.
Tak wiem, już dawno obiecałam, ale sami wiecie jak to jest. Wszystkiemu winien tak zwany sezon ogórkowy.
Ale dosyć tłumaczeń, czas na szczegóły.

Kontynuujemy cykl konkursów tematycznych ogłaszanych na forum literackim Fatamorgana.
Druga edycja konkursu ma za temat "zmysł smaku", kolejne edycje będą związane z pisaniem tekstów poświęconych pozostałym zmysłom: węchu, słuchu, wzroku.

ZAŁOŻENIA REGULAMINOWE:
1. Celem konkursu jest podkreślenie roli i rangi twórczych poszukiwań literackich, odkrywanie talentów, odnajdywanie w ludzkiej istocie niezwykłych pokładów wrażliwości i umiejętności zmysłowego postrzegania świata, stwarzanie możliwości publicznych prezentacji tekstów.
2. Organizatorem konkursu jest literacka strona internetowa www.fatamorgana.netstrefa.pl
3. Patronat medialny nad konkursem obejmują:
Wydawnictwo „Papierowy Motyl” i Wydawnictwo „Esprit”
4. Konkurs rozpoczyna się 12 września 2011 r.
5. Prace należy przesyłać na adres konkurs@fatamorgana.netstrefa.pl
6. Termin nadsyłania prac upływa z dniem 15 października 2011 r.
7. Ogłoszenie wyników konkursu nastąpi dnia 31 października 2011 r.
8. Wyniki konkursu zostaną zamieszczone w dziale `Konkursy` na stronie internetowej www.fatamorgana.netstrefa.pl

UCZESTNICTWO W KONKURSIE:
1. W konkursie może brać udział każdy, z wyjątkiem osób wchodzących w skład jury konkursu i administratorów forum Fatamorgana.
2. Tematem konkursu jest: „zmysł smaku”
3. Autor wysyła jedną pracę napisaną w języku polskim.
4. Autor wysyła pracę własną, wcześniej nienagradzaną i niepublikowaną.
5. Nadesłanie utworu jest jednoznaczne z zaakceptowaniem warunków regulaminu oraz zgodą na publikację utworów konkursowych.
6. Utwór może być napisany wierszem lub prozą (praca w tej formie nie może liczyć więcej niż trzy strony formatu A4 zapisanych czcionką Times New Roman 12).
7. Nadsyłane prace należy opatrzyć godłem (nie mogą to być nicki, pseudonimy używane na portalach literackich, lecz nazwy wymyślone na potrzeby tego konkursu).
8. Spośród nadesłanych prac jury wybierze 5 najciekawszych tekstów prozatorskich i 5 wierszy. Zostaną one opublikowane anonimowo (opatrzone jedynie tytułem) w dziale konkursowym na forum Fatamorgana. Opublikowane teksty będą stanowić półfinałową 10, z której jury wybierze zwycięzców, odpowiednio: pierwsze, drugie i trzecie miejsce.
9. Użytkownicy forum osobno zagłosują w ankiecie i wyróżnią swego faworyta.

Nagrodami w konkursie są:

1. miejsce:
pakiet 4 książek Wydawnictwa „Papierowy Motyl” („Za zakrętem” Marika Krajniewska, „Czerwona woda” Mariusz Byliński, „Historie pisane nocą” Tatiana Jachyra, „Kulawa idylla” Aga Żelazko),
pakiet 3 książek Wydawnictwa „Esprit” („Hyperversum” Cecylia Randall, „Córka kata” Olivier Potzsch, „Chwała mojego ojca. Zamek mojej matki” Marcel Pagnol)
2. miejsce:
z Wydawnictwa „Papierowy Motyl” („Za zakrętem” Marika Krajniewska, „Historie pisane nocą” Tatuana Jachyra,),
z Wydawnictwa „Esprit” („Hyperversum” Cecylia Randall, „Córka kata” Olivier Potzsch)
3. miejsce:
z Wydawnictwa „Papierowy Motyl” („Czerwona woda” Mariusz Byliński, „Kulawa idylla” Aga Żelazko),
z Wydawnictwa „Esprit” („Córka kata” Olivier Potzsch)
Ponadto przewidywana jest nagroda – niespodzianka firmy Microsoft dla najoryginalniejszego tekstu.

Kryteria oceniania prac:
1. Ciekawa forma pracy (wiersz lub proza).
2. Niebanalne, twórcze podejście do tematu.
3. Zgodność z tematem.
4. Kultura języka, bogate słownictwo, poprawność językowa.

W skład jury wejdą przedstawiciele Wydawnictw: „Papierowy Motyl” - Marika Krajniewska, „Esprit” - Anna Wawrzyniak oraz Redakcja Fatamorgany.
Werdykt będzie zawierał uzasadnienie jury.
Jury zastrzega sobie prawo do nieprzyznania nagród za 1. miejsce, jeśli poziom prac będzie niski.

Uwaga! Nadesłane prace konkursowe będą prezentowane w dziale "Konkursy. Konkursy Fatamorgany", ponieważ poza tym, że jest to konkurs ogólnopolski, to jest to także konkurs promowany przez Fatamorganę.

KONKURSOWI PATRONUJĄ:

Jako członkini jury zachęcam do udziału w konkursie. :)
Wszystkim zainteresowanym życzę weny i powodzenia.

"Żar" Sandor Marai

I są takie chwile, kiedy noc ustąpiła już z serca człowieka, a dzień jeszcze w nim nie nastał, kiedy bestie wyłażą ze spróchniałych kryjówek duszy, kiedy w naszych sercach porusza się, a w rękach przemienia w ruch pewna pasja, którą latami daremnie hodowaliśmy i oswajaliśmy.

Człowiek potrafi z najmniejszej iskierki wzniecić pożar. Żar uczuć w każdej postaci. I nie ma wyjątków, gdyż może to być namiętność, tak silna jak nienawiść, zazdrość czy nawet chęć zabijania. Czuje to pantera, gdy szykuje się do skoku, wąż, kiedy się wyprostowuje między skalnymi odłamami, sęp, kiedy się rzuca z wysokości tysiąca metrów, i człowiek, kiedy wpatruje się w swoją ofiarę. W takim momencie jedynym sposobem stłumienia instynktu łowcy jest ucieczka. Prawdziwa głęboka przyjaźń może być również jej powodem.

Przyjaźń i wszystko co z nią związane są głównym tematem lektury. Czytamy o przyjaźni między mężczyznami, która była dla nich najszlachetniejszym rodzajem związku między istotami. Z drugiej jednak strony, siła tej więzi sprawiła, że życie z dala od siebie było jedynie wegetacją i samotnym czekaniem. Po czterdziestu jeden latach nadszedł moment na spotkanie, udzielenie odpowiedzi na nurtujące pytania, jak również na pokutę.

Bohater „Żaru” - Generał, po wielu latach głębokich analiz zachowań przyjaciela i swojej żony Krystyny jest pewien, co kierowało ich czynami. Ale czy dostaje odpowiedź w stu procentach potwierdzającą przypuszczenia? Czy tak naprawdę chce ją usłyszeć? Gdyby tak było, nie spaliłby pamiętnika żony bez wcześniejszego przeczytania zawartych w nim treści. Woli wierzyć w to, co sam odkrył podczas dni spędzanych w odosobnieniu. Jedno słowo za dużo z ust przyjaciela mogłoby sprawić, że spokój, który udało mu się osiągnąć, zostałby zakłócony. Pamięć potrafi przecież płatać figle. Pewne sytuacje widzimy i pamiętamy takimi, jakimi chcielibyśmy żeby były. Obaj przyjaciele wiedzieli, że jest to ich ostatnie spotkanie przed śmiercią. Doczekali się go w wieku siedemdziesięciu pięciu lat, by po tym móc zakończyć swój żywot.

Duża część powieści to monolog generała. Jego wypowiedzi są podsumowaniem najważniejszych okresów życia. Własnej winy w tym co zaszło między przyjaciółmi wciąż nie potrafi dostrzec. Jest pewien, że dzieliła ich różnica poziomu zamożności, jak również „inność” wynikająca z różnic osobowości. Co tak naprawdę stało się 41 lat temu? Odpowiedź na to zna tylko Konrad. Mimo wielu przypuszczeń, rezultaty rozmowy nie przynoszą ostatecznego rozstrzygnięcia. Jednak na koniec spotkania obaj zgadzają się z tym, że wszystkiemu winna jest namiętność. Żar przenikający serca, dusze i ciała, by palić się w nich aż do śmierci.

„Żar” Sandora Marai to kolejna „mała proza” tego autora, która mieści w sobie wiele emocji. Czytając książkę nie sposób się od niej oderwać. Autor absorbuje całą uwagę czytelnika dzięki swoim umiejętnościom malowania słowem napięć i emocji w duszach bohaterów . Marai, niczym znakomity psycholog, potrafi zagłębić się w najskrytsze obszary ludzkiej psychiki i wydobyć z niej odczucia, których byśmy się nie spodziewali. A jednak, gdy czytamy o losach bohaterów czujemy, że ich przeżycia nie są nam obce.

Sandor Marai jest mistrzem niedopowiedzeń ukrytych między słowami opisującymi rzeczywistość. Lecz czy rzeczywistość jest prawdą? Rzeczywistość to jeszcze nie jest prawda... - Rzeczywistość to tylko jej ułamek.

Tytuł: Żar

Autor: Sandor Marai
Wydawnictwo: Czytelnik
Seria wydawnicza: Mała proza

Liczba stron: 168
Format: 125 x 195 mm
Oprawa: miękka
ISBN: 978-83-07-03162-0